Het Kalf en de Waterwolf.

Nee, deze tentoonstelling in het Molenmuseum gaat niet over dieren. Het gaat over de geschiedenis van de Kalverpolder, de plek waar het Molenmuseum, de molens, de Zaanse Schans en het Zaans Museum staan.

Ooit was Noord Holland een moerassig veengebied vol meren. Stormen zweepten het water op en kalfde het land af. De Wijde Wormer en de Enge Wormer waren meren die groeiden door de Waterwolf, het woeste water dat het zachte veen opvrat. Vlakbij de Wormermeren lag een stuk land met de toepasselijke naam het Kalf omdat het steeds verder afkalfde.
Toen aan het begin van de 17e eeuw de Wormermeren werden drooggelegd kwam er een dijk om het Kalf. Zo ontstond de Kalverpolder.

Het water was een zegen en een vloek. Voor de industriemolens was het de belangrijkste snelweg om grondstoffen aan te voeren en bewerkte producten af te voeren. Maar het land binnen de dijken bleef dalen en stormen zorgden vaak voor overstromingen. De gidsen van het museum getuigen er van: Claas Caeskoper, Aafje Gijsen, Evert Smit, Pieter Boorsma en Frans Mars kregen er in hun tijd allemaal mee te maken. Zij vertellen in de tentoonstelling hun verhalen. Uiteraard is er ook aandacht voor het belangrijke natuurgebied dat de Kalverpolder ook is.

Het water in de Kalverpolder blijft vandaag op peil dankzij de Amerikaanse windmotor met de naam Herkules. Binnen de polder zorgen weidemolentjes al eeuwen voor de waterbeheersing in de slootjes. De Zaansche Molen gaat bij het Molenmuseum een authentieke weidemolen herbouwen. Het wordt een meerjarig leerproject in samenwerking met de opleiding Technicus Hout & Restauratie in Zaandam.

Het Kalf en de Waterwolf sluit aan bij de tentoonstelling in het Zaans Museum: Polderen: zet het land naar je hand.